توضیحات
این را می توان از طریق مکانیسم های مختلفی از جمله هدف قرار دادن مسیرهای بیوشیمیایی خاص، تعدیل پاسخ های ایمنی، یا کشتن یا مهار مستقیم رشد پاتوژن ها به دست آورد. یکی از ملاحظات کلیدی برای درمان دارویی موثر، درک کامل گونه های جانوری خاص است که تحت درمان قرار می گیرند. گونه های مختلف ممکن است تفاوت های آناتومیکی، فیزیولوژیکی و متابولیکی قابل توجهی داشته باشند که بر جذب، توزیع، متابولیسم و دفع دارو تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، pH دستگاه گوارش، فعالیت آنزیم، و عملکرد کلیه در گونهها متفاوت است و بر فارماکوکینتیک و کارآیی دارو تأثیر میگذارد. علاوه بر این، عواملی مانند سن و جنسیت نیز میتوانند بر متابولیسم دارو تأثیر بگذارند و دوز یا دفعات دوز ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشد. علاوه بر این، بیماری خاص تحت درمان و فرآیند پاتولوژیک زمینه ای آن باید هنگام انتخاب داروی مناسب در نظر گرفته شود. علت، پاتوژنز و تظاهرات بالینی بیماری ها متفاوت است. درک مکانیسمهای بیماری برای انتخاب داروهایی که پاتوژنهای خاص را هدف قرار میدهند یا فرآیندهای پاتولوژیک خاص را مورد توجه قرار میدهند، حیاتی است. علاوه بر این، مرحله بیماری، شدت و وسعت آسیب بافتی باید در نظر گرفته شود تا از ملاحظات درمانی مناسب اطمینان حاصل شود. فرمولاسیون یک دارو، از جمله شکل دوز آن، نیز نقش مهمی ایفا می کند. اشکال مختلف دارویی، مانند قرص های خوراکی، محلول های تزریقی یا کرم های موضعی، دارای مشخصات زیستی و فارماکوکینتیک متفاوتی هستند. عواملی مانند حلالیت دارو، پایداری و مسیر مصرف مورد نظر باید هنگام انتخاب فرم دوز مناسب در نظر گرفته شوند.
دوز و روش مصرف برای دستیابی به اثر درمانی و جلوگیری از عوارض جانبی بسیار مهم است. دوز باید با توجه به عواملی مانند گونه های حیوانی، وزن بدن، سن، شدت بیماری و خواص فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک دارو تعیین شود. علاوه بر این، مسیر مصرف باید بر اساس عواملی مانند شروع اثر مطلوب، ویژگی های جذب و توزیع دارو و وضعیت فیزیکی حیوان انتخاب شود. به طور خلاصه، استفاده از داروها برای درمان بیماری های حیوانی مستلزم شناخت کامل حیوانات، بیماری ها و داروها است. این دانش شامل در نظر گرفتن عواملی مانند گونه های حیوانی، سن، جنس، نوع بیماری و آسیب شناسی، شکل دوز، دوز و مسیر مصرف است.
بسته بندی: هر قطعه با کیسه پلی، 200 عدد با کارتن صادراتی.